Rozdział 5

**Popołudnie**    **Amber**

-  Okay – zaczęłam gdy wszyscy się już zebraliśmy – ja wymyśliłam żebyśmy się tu spotkali. Każdy wie o co chodzi. Macie jakiś pomysł?

- Y może porozmawiamy z nimi? – podsunęła Joy.

- odpada – zaprzeczyłam. Pomysł przyjaciółki nie był zły ale to co oni zrobili nie zasłużyła to spokojną rozmowę. Czuję się zdradzona i nie potrzebna w Sibunie. Istnieje opcja, ze Nina jest chora czy coś ale wygląda na zdrową. E tam to niemożliwe. Na pewno wiedziała co mówi ale chyba nie myślałam na tym co wypowiada.

- Może jakaś zemsta. – powiedział Alfie. Odkąd z nim chodzę muszę przyznać, ze się zmienił. Na lepsze oczywiście. Stał się bardziej poważniejszy i nie rozrabia tyle co kiedyś.

Ale to co powiedział było głupie:

-  Alfie! – podniosłam głos – wszyscy powinniśmy wziąć to na poważnie. Jak tak dalej pójdzie to będziemy potrzebni Sibunie czyli Ninie, Fabianowi i zapewne Eddiemu tylko po to by ich chronić albo cos przenieść. Nie chce tak skończyć.

- Ja też nie. – zgodziła się ze mną Pati.

Pozostali kiwnęli głowami.

- Słuchajcie wpadłam na pewien genialny plan – odezwała się nagle Joy. Wreszcie może ktoś powie coś sensownego. Znaczy Joy już coś mówiła ale jak dla mnie nie miało to należytego sensu.

**Patricia**

Gdy moja przyjaciółka skończyła mówić wszyscy zgodnie stwierdziliśmy, ze to  wspaniały plan.

Mieliśmy już iść gdy zza drzew wyszła Nina, Fabian i Eddie. Omg a jeśli wszystko słyszeli. Oby nie.

- Hej co tu robicie? – zapytałam na wstępie

- my byliśmy na spotkaniu Sibuny a wy? – zapytał Fabian

- My z kolei przyszliśmy tu porozmawiać – powiedziała szybko Amber – aha ale przecież my też należymy do Sibuny. Czemu nie powiedzieliście, ze mamy zebranie? – dopytywała się.

- A bo wiesz była inicjacja Eddie’ego. Nie chcieliśmy zabierać wam czasu. – czułam  narastającą we mnie złość. Inni też nie byli już spokojni. Pierwsza nie wytrzymała Joy:

- Mam tego dość. Tego waszego Ego i tego ciągłego odpychania nas od spraw Sibuny. Jesteśmy jej częścią i nie możecie nami rządzić. Ja na to nie pozwolę. Odchodzę i tyle. – po tych słowach pobiegła w stronę Domu Anubisa.

W pełni się z nią zgadzam:

- Ja też odchodzę – powiedziałam i również odeszłam.

**Amber**

Podziwiam postawę Joy i Patrici. Po krótkiej bijatyce z myślami powiedziałam stanowczo:

- Ja również nie chcę już być w Sibunie. Przykro mi ale odchodzę.

- jak Amber to ja też. Dziewczyny mają 100% racji.

Odeszliśmy. Łał podzwaniam postawę Alfiego. Nie powiedziałam mu jednak tego bo jeszcze wróci do starych nawyków.

Gdy wróciliśmy poszłam do swojego pokoju.

Sorry, ze krótki ale byłam na zawodach siatkarskich i nie miałam czasu napisać dłuższego.