Rozdział 3

**Joy**

- Co tu się dzieje. Patricio dlaczego krzyczałaś?  - zapytała Trudy

- Chyba miałam zły sen to wszystko – odpowiedziała moja przyjaciółka

- Na pewno wszystko w porządku? – zapytał Fabian

Tak szczerze to nie dziwię się mu , ze zadał takie pytanie. Patricia jest blada jak ściana a oczy ma pełne przerażenia. Gdy otwierała usta odezwał się Eddie:

- Hej, dajmy jej spokój.  – okay bardzo zdziwiła mnie jego wypowiedź i uznałabym ją za bardzo pozytywną gdyby nie dokończył – ona przecież tak uwielbia być w centrum uwagi prawda?

Po tych słowach  wyszedł i chyba dobrze zrobił bo w oczach Patt nie było już strachu tylko gniew.

-Możecie już iść. Ty też Trudy – powiedziałam do pozostałych – nic się takiego nie stało. Acha i Fabian - odezwałam się do niego gdy miał już wychodzić – powiedz Eddiemu, ze jest dupkiem.

On tylko kiwnął  głową. No co? Musiałam i tyle. Zasłużył na to. Chyba, że to co powiedział to był żart ale coś wątpię. Trixie i chęć bycia w centrum zainteresowania? Genialny dowcip. Ta dziewczyna odkąd pamiętam, wchodzi na scenę tylko w ostateczności i nie spędza na niej dłużej niż 2 minuty.

Gdy już wszyscy opuścili salon, Pati wreszcie przemówiła:

- Dobrze powiedziałaś Fabianowi. Eddie jest dupkiem i tyle. A ja głupia chciałam by mnie zauważył. Od teraz to ja jego nie będę zauważała. – powiedziała to zdecydowanym tonem po czym ponownie się położyła mamrocąc przy tym różne mało pochlebne rzeczy pod tematem jej byłego chłopaka.

**Patricia**

Że niby ja lubię być zauważalna? Dobre sobie. Co za matoł, kretyn, osioł a przede wszystkim debil. Wiem co mówiłam  wcześniej ale ten chłopak po porostu nie zasługuje na moja jakakolwiek uwagę.

Zasnęłam dosyć szybko i dzięki Bogu nie śniły mi się już żadne koszmary.

**Rano**         **Mara**

Obudziłam się dziś bardzo wcześnie rano. Jest sobota, wiec z tego co pamiętam Trudy wyjechała wcześnie rano na zakupy. I musimy sami sobie zrobić śniadanie. Całe szczęście, ze nie jestem w tym najgorsza.

Zeszłam na dół i zobaczyłam Patricie siedząca przy stole z grymasem na twarzy.

- Co się stało?- zapytałam

- Wczoraj uderzyłam się w rękę. Myślałam, ze mi to przejdzie przez noc a tu nic. Na dodatek boli jeszcze bardziej. Trudy zanim wyszła dała mi leki przeciwbólowe ale to nic nie pomogło.

- Pokaż – nakazałam a przyjaciółka wyciągnęła rękę. Chwyciłam ją i gdy tylko lekko ścisnęłam ta jęknęła z bólu. – możesz nią ruszać? – kiwnęła głową na znak, ze tak. – nie jest złamana tylko dosyć mocno potłuczona. Masz się gorzej bo to prawa ręka. Jednak jest plus bo mamy weekend i nie ma lekcji.

- Co za pocieszenie – mruknęłam Patt.

Cała ona.  Może mieć złamaną lewą rękę przesz cały czas ale gdy coś jej się stanie z prawą jest bardzo zła.

- Chodź ze mną do kuchni. Wiem gdzie jest apteczka. Obandażuje ci ta rękę. Trochę się na tym znam – powiedziała i pociągnęłam ja za zdrową rękę do kuchni.

Bandaż założyłam w 5 minut. Trzymał się dobrze i o ile Trixie będzie uważała nie nie powinno się jej z nim stać.

- Dzięki – powiedziała gdy skończyłam i poszła powrotem do jadalni. Usiadła przy stole i wyciągnęła z torebki, komórkę.

**Eddie**

Byłem w lekkim szoku gdy Fabian przekazał mi wiadomość od Joy i nie wątpię, ze moja była dziewczyna się pod tym podpisuje.

- Facet cos w tym jest – powiedział mi rano mój współlokator.

- Co masz namyśli?  – zapytałem.

- No mam na myśli to, ze Joy kazała i przekazać, ze jesteś dupkiem. Zapewne Patrcia przyznała jej rację. Gościu z dziewczynami tak nie można. Wiem, ze zerwaliście ale to w stosunku do niej nie fair.

Zamyśliłem się. Do dziś stoi mi przed oczami obraz gdy to Patt ze mną zerwała:

Szliśmy razem do parku i rozmawialiśmy. Tak szczerze to tylko ja mówiłem a ono słuchała. Non stop nawijałem o Sibunie i o Ozyrionie..

- Edison zamknij się! – krzyknęła wtedy Gaduła – odkąd tu przelecieliśmy tu nic tylko gadasz o Ozyrionie i innych rzeczach. Mam tego serdecznie dosyć!

- Uspokój się. Chyba mam prawo wiedzieć  o tym wszystkim prawda?

- Niby tak ale wydaje mi się, ze bardziej obchodzi cię ten cały Ozyrion niż nasz związek. I powiem ci jeszcze jedno: Z NAMI TO KONIEC! Nie chcę być z takim chłopakiem.  – potem odeszła a mnie zostawiła na ścieżce samego.

- Halo Eddie? – Fabian wyrwał mnie z zamyślenia

- Ach tak okay może masz racje. Zachowałem się wobec niej trochę nie fair ale jak na razie nie mam w planach przepraszania jej. – gdy to powiedziałem zszedłem na dół by coś zjeść.

- Cześć maro..cześć Patricio – przywitałem się. Ta pierwsza mi odpowiedziała za to Gaduła nadal wgapiała się w ekran swojej komórki. Zauważyłem, ze na prawej ręce ma bandaż. Ciekawe co się jej stało.

- Uderzyła się dość solidnie  w rękę – odpowiedziała na moje niezadane pytanie Mara.

- Acha. Jak się czujesz? – to drugie było skierowane do mojej byłej dziewczyny. Milczała. – I co? Teraz strzelasz focha? Jak dziecko w przedszkolu tak? – zapytałem ze złością choć wcale tego nie chciałem. Szybko poszedłem do kuchni.

Co ja znowu zrobiłem. Przecież mam w planach poprawić choć trochę nasze stosunki a nie je jeszcze bardziej pogarszać.  Wróciłem powrotem do jadalni. Dla odmiany Patricia nie miała w lewej ręce telefonu ale plik kartek. Gdy poszedłem by się im przyjrzeć wcisnęła mi rękę 5 kartek.

Przyjrzałem się im i to co zobaczyłem nie było fajne.

- Co to ma być?